Neredeyse her yıl sele maruz kalan ve en büyük felaketini 1998’de yaşayan Bartın’da küçük su işlerini saymazsak barajlardan sonra uygulanan en ciddi proje olarak karşımıza çıkan ‘cam’lı proje nihayet vücut bularak kendini göstermeye başladı.
Yaklaşık 500 milyon liralık birinci etabı Kanlıırmak caddesi ve Gazhane arasında uygulanan Bartın ırmağı ve yan kolları ıslah projesinde ırmak kenarlarında kaldırım boyunca çakılan fore kazıkların üzeri şimdi camlanıyor.
Bu camlar hesapta aşırı yağışlarda yükselen ırmak sularının caddeye geçmesine engel olacak.
Kimine göre olacak, kimine göre olmayacak.
Projeye şüpheyle bakanlar var, cevapları merak edilen sorular var.
Mesela;
Bu tarafa geçemeyen sular nereye gidecek?
Geriye basarsa o yöndeki araziler, konutlar daha fazla zarar görmez mi?
Aşağıya doğru akarsa tonlarca azgın suyun denize rahat ulaşabilmesi için gerekli önlemleri alındı mı?
Ve bu çılgın ve dolu dizgin aşağıya-denize doğru akışta camsız yerlerden sular geçerken daha fazla tahribat olmaz mı?
Son sürat gelen tomruklar veya güçlü bir atık ya bu (tonlarca suya dayanıklı olduğu iddia edilen) kurşun geçirmez camları parçalarsa?
Camlar parçalanırsa (baraj patlaması gibi) bu tsunami etkisi yapmaz mı?
Diyelim ki camlar parçalanmadı, ya bağlantı yerlerinden sızıntı olursa?
Bu proje ilk defa Rize Güneysu’da dere üzerinde uygulandı ama Bartın ırmağı ile bu dere aynı özelliklere sahip değil ve arada çok fark var.
BEN YAPTIM OLDU!
Kanlıırmak caddesi-Gazhane arasında yerin altına 20 metrelere kadar inilerek sıra-sıra fore kazıklar çakıldı, betondan duvarlar örüldü.
Irmak suyu bu tarafa geçmeyecek iyi güzel de bu durumda bu taraftaki su ırmağa nasıl geçecek?
Bu tarafta daha çok birikecek olan suyu kaldıracak altyapıya ve üstyapıya sahip miyiz?
Diyelim ki bu suyu motopomplarla ırmağa bastık.
Sel durumunda elektrik sorunu yaşanacağından bu motopomplar nasıl çalışacak sorusunun cevabı tabii ki jeneratör.
Ya jeneratörde de sorun olursa?
Kanlıırmak-Gazhane arasında fore kazık çakılmadığı için cam konulmayacak olan yerlerden (örneğin Orduyeri köprüsü çevresi) caddeye sel suyu girişi nasıl önlenecek?
Aralarında belediye emekliler evinin de bulunduğu ırmak kenarında bu projenin dışında kalan kafeleri de kurtaracak başka bir çözüm bulunamaz mıydı?
Böyle şüpheli ve başarısı deneme yanılma yoluyla elde edilebilecek bir projeyi milyonlarca lira (diğer etaplarını da göz önüne alırsak milyarlarca lira) harcayarak uygulamak yerine Bartın ırmağını kilometrelerce tarasaydık, dibini temizleseydik, yatağını genişletseydik ve bunu düzenli olarak yaparak ıslah etseydik daha iyi değil miydi?
Arıt’a da baraj yaparak buradan gelen suyu da dizginleyerek ayrıca mevcut barajları yeterli ve verimli hale getirerek ve de ırmağı düzenli temizleyerek, böylesine yüksek maliyetli bir projeyi uygulamadan da seli önlemiş olmaz mıydık?
Bu projenin tanıtım toplantısında yapılan itirazların dikkate alınmadığı ortada.
Bu dönemin en büyük özelliklerinden biri de işte bu; Ben yaptım oldu!
Bizim “camlı sel savar” da bu zihniyetin bir ürünü.
Bakalım olacak mı?