GELECEĞİN MİLLETVEKİLİ

    Güngör Yavuzaslan ve Refik Akmaz yazısı büyük ilgi gördü.

Bu konuda başka yazacaklarım da vardı ama yazı zaten uzun, baktım daha da uzayacak en iyisi kafamda kalan bazı notları bir sonraki yazıya bırakayım dedim.

Huyum kurusun, uzun yazmayı seviyorum.

Bazen pehlivan tefrikası gibi oluyor.

Esen abi (Aliş) bana bıraksa bir gazete sayfasını her sayıda tek başıma kapatabilirim.

Belki söyleyecek çok lafım olduğundandır.

Ya da kısa yazacak kadar usta olmadığımdan.

Veya yazıya ruhumu verdiğimdendir.

Ben böyle olduğunu düşünedurayım Esen abimin şakayla karışık tespiti “hırsımı alamadığım” yönündedir.

Tabii böyle de denebilir.

Öyle çok haksızlıkla, hukuksuzlukla, yalanla, dolanla, talanla, yanlışla, eksikle, gedikle karşılaşıyoruz ki hırslanmamak elde değil.

Gerçi hırslansak ne, hırslanmasak ne!

Keskin sirke küpüne zarar!

Olan bize oluyor!

Kimseye bir şey olduğu yok!

Yazıyı Güngör’den açtık, hadi oradan devam edelim.

Arkadaşımız sadece gazeteci olmadı, sadece televizyonların tanınan yüzlerinden biri olmadı, kitap da yazdı, yazar da oldu.

İlk kitabı “Yükümüz aşk” isimli kitaptı.

Bartın gazetesinin kurucusu değerli büyüğümüz İbrahim Cemal Aliş’i anlattıkları “Kalemin aydınlığında bir ömür” isimli kitabı da Çetin Asma ile birlikte yazdı.

Güngör’ün bir de Suriye kitabı var, adı “Bir adım ötesi Suriye”

Bazılarınız oralarda yaşamadan bu kadar çok anlık taze bilgiyi uzaktan nasıl bilebiliyor diye merak edebilir.

Yakından şahidiyim.

Irak ve Suriye’deki Türkmenler başta olmak üzere başka gruplarla, sivil toplum örgütleriyle ve siyasilerle üst düzeyde iletişimi var arkadaşımızın.

Kıbrıs’ta, Kırım’da, Azerbaycan da ha keza öyle.

Hakkında fikir beyan ettiği ülkeleri gidip görmüşlüğü de vardır.

Ayrıca kendisi çok iyi bir gözlemcidir.

Televizyonda anlattığı bilgiler işte bunların bir araya gelmesinden oluşuyor.

Yahu sen ben şuradan şuraya gidemezken bu adam taaa Tanzanya’lara kadar gidip orada bile faaliyette bulundu.

O televizyon senin bu televizyon benim gezerken kendini epey tanıttı.

Artık onu çocuklar bile biliyor.

Yurt dışında yurt içinde pek çok yer gezdi.

Hem ülkemizin hem yöremizin hem bölgemizin sorunlarını biliyor.

Dış meseleler, yurtdışı Türkler ve akraba toplulukları ile güvenlik konularında uzmanlaştı.

Milletvekili adaylığı yolunda emin adımlarla ilerliyor diye düşünüyorum.

İçinizden “o kadar da değil” diyenler olabilir.

Bence demeyin.

Neden olmasın?

Biz ne vekiller gördük iki kelimeyi bir araya getiremeyen, halkın beklentilerine cevap veremeyen, piyangodan seçim kazanan.

Güngör’ün en azından ağzı laf yapıyor.

Ayrıca devleti tanıyor, biliyor, atılgan, girişken, genç, dinamik.

Yakışır Güngör’e.

Eksiği yok, fazlası var.

Güngör Yavuzaslan’ın yanı sıra Mücahit Mekeç, Kubilay Çak ve Şamil Keser’de Bartın’da yeni yüzler olarak geleceğin milletvekilleridir benim gözümde.

Tabii fırsat bulabilirlerse… 

TEMEL SAĞLAM

 Bu arada Refik abi (Akmaz) 7’inci Belediye Sosyal Tesisler konferansını “İnsan ve genetizm” konusunda verdi.

Güngör televizyonlardan Refik abi salonlardan adeta birbiriyle yarışıyorlar.

Bir önceki yazımda Refik Akmaz’ın ağzından Almanya’daki kurallardan, disiplinden bahsetmiştim ya yahu adamlar kavgayı bile boks ringindeki gibi kurallarıyla yaparlarmış, bizim gibi kazma kürek, sopa, balta, tekme, tokatla ve de elimize ne geçerse ile değil.

Biliyorsunuz biz kurallara uymayı pek sevmeyen bir millet olarak hatırı sayılır bir nüfusla 60-70 yıldır oradayız.

Bu kadar zamandır Almanları bozamamışız.

Belli ki sistemleri o kadar sağlam.

Demek ki kuralları öyle bir yerleştirmişler ki biz bile alt üst edememişiz.

Refik Akmaz’ın 7’inci konferansı da büyük ilgi gördü.

Her konferansta üstüne koyarak gidiyor.

Bu alanda çok iyi yerlere geleceğini düşünüyorum.

Belki bir gün ilimize belediye başkanı veya milletvekili olarak da hizmet eder… 

Bu donanıma ziyadesiyle sahip!

UYUŞ-TURUCU

 Emniyetten basına verilen haberlerin çoğu (10 haberin 8’i 9’u) uyuşturucu.

Hapıydı, esrarıydı, şusuydu, busuydu neredeyse her gün uyuşturucu madde yakalanıyor.

Ne yazık ki artan nüfusla birlikte kendini gösterdi bu musibet.

Kullanımda aşırı artış var.

Gidişat iyi değil.

Gençlerimiz bu tuzağa çekiliyor.

Geleceğimiz tehlikede.

Bu kadar çok vaka olduğuna göre önlemler yetersiz demektir.

Sorunun kökenine inmek lazım!

Topyekün bir seferberlik gerekiyor!

KÖPEK MESELESİ

 Başıboş sokak köpekleri insanlara saldırıyor.

Çocuklar, yaşlılar yaralanıyor, ölüyor.

Bir bakıyorsunuz bu mesele gündemde, konuşuluyor, tartışılıyor.

Sonra unutuluyor.

Başka bir zaman korkutucu, yaralayıcı, öldürücü bir köpek saldırısı daha oluyor.

Çocuk yaşlı demeden insanlar parça pinçik.

Bildiniz evet, yine bu konu gündemde.

Bu yıllardır böyle devam ediyor. 

Bir kısır döngüdür gidiyor.

İktidar bile sanki 22 yıldır ülkeyi yöneten kendisi değilmiş gibi bu saldırılara her seferinde sanki yeni oluyormuş gibi reaksiyon veriyor, sokakları insanlar için güvenli hale getireceğinden söz ediyor.

Bu tür cek-caklı konuşmalar her olaydan sonra yapılageliyor.

Sonuç?

Sıfıra sıfır elde var sıfır!

Oysa yapılması gerekenler belli.

Sokaktan başıboş köpekler toplanacak, barınağa koyulacak, kısırlaştırılacak.

Hangi belediye olursa olsun bunu bütün belediyeler de yapacak imkân var.

Paraları lüzumsuz işlere, yap-bozlara, makyajlara, müteahhitleri zengin etmelere, gösterişlere, konserlere, havai fişeklere harcamazlarsa bu işi de pekâlâ yapabilirler.

İnsan hayatının bu kadar ucuz olduğu bizim gibi başka kaç tane ülke vardır acaba?

TARAFTAR REZALETİ

 15-20 kişilik küçük bir grup zamları protesto etmek için sokağa çıksa hemen etrafında 20-30 polis toplanır.

Emekliler sokakta zam istiyoruz, insanca yaşamak istiyoruz diye bağırsa karga tulumba ekip arabasına atılır.

Bakın geçenlerde ana caddede ne oldu?

Meşaleleri yaktılar.

Sis bombası atılmış gibi ortalık dumanla kaplandı.

O sırada oradan geçenler ağızlarını burunlarını kapamak zorunda kaldı.

Ama yetmedi çünkü gözler de etkilendi. 

Yaklaşık yarım saat bağırdılar, çağırdılar.

Yakındaki esnafların işlerini sekteye uğrattılar.

Giderken arkalarında bir sürü çöp ve rahatsızlık bıraktılar.

Sadece bir polis vardı ve o da yalnızca seyretti.

Benim anlamadığım bu toplantı ve gösteri yürüyüşlerine aykırı değil mi de veya izinli bir şey mi de polis müdahale etmiyor, edemiyor?

Hadi ona girmiyor, kabahatler kanununa göre para cezası gerektiren gürültü ve çevre kirliliğine de mi girmiyor?

Bu sadece geçenlerde olan bir olay değil.

Her derbi maçta aynı görüntüler.

Rahatsızlık had safhada!

Yetkililerin haberi olsun!

GETİR GÖTÜR

 Motosikletler şehirde cirit atıyor.

Hele o yiyecek taşıyanlar var ya sabaha kadar bir o yana bir yana vızır vızır, sefer üstüne sefer ediyorlar.

Sanırsınız ki millet gebermiş açlıktan.

Bu getirler götürler ve diğerleri, yani eve paket servisler yokken bizim aziz milletimiz ne yiyormuş acaba?

Bir akşam hiç üşenmedim saydım.

Bizim evin önünden akşamdan gece yarısına kadar tam 33 motosiklet geçti.

Tayır tuyur.

Bazıları sanki silah atıyormuş gibi egzozlarını patlata-patlata gidiyor.

Disko araçlar, skoterler, motosikletler.

Bunlar yetmezmiş gibi bir de ATV tabir edilen motosiklet traktör karışımı haldır huldur giden arazi araçları çıktı başımıza.

Bunlar da trafikte dolaşmaya başladı.

Bir hangamedir gidiyor.

Valla insanın kafası çekmiyor.

Yakında tımarhanelik olmazsak iyidir!

HAKEMLER

 Önlemler yetersiz.

Neden kimse Halil Umut Meler olayına bir de bu yönden bakmıyor?

Ankaragücü başkanının, hakemin burnunun dibinde bitecek kadar sahanın içinde ne işi var kardeşim?

Bartınspor da önceki dönemde başkanlık yapan bir kişi de maçtan sonra sahanın ortasına kadar gidip rakip futbolcunun boğazına sarılmıştı.

Gazetecisi dövülen.

Doktoru dövülen.

Parti lideri dövülen.

Hakemi dövülen.

Vatandaşı itip kakılan bir ülke olduk.

Nereye gidiyoruz?

Bilen var mı?