Spor müsabakaları, özellikle futbol maçları şiddet olaylarına gebe olma-yatkın olma özelliğine matuftur.
Bunun sebebi heyecanın, coşkunun, sevincin, üzüntünün, sinirin, stresin, korkunun, öfkenin, gerginliğin, adrenalinin bir arada yaşanması, yüksek olması, tavan yapmasıdır.
Bu her an her şey olabilir demektir.
O nedenle önlemlerin üst düzeyde olması gerekir.
Bartın Atatürk Stadında Bartınspor ile Polatlıspor arasında oynanan Bölgesel Amatör Lig maçında yaşananlar bunu bize bir kez daha hatırlattı.
Peki, ne oldu da böyle oldu?
İrdeliyoruz;
YANLIŞLAR
Berabere (1-1) sonuçlanan maçtan sonra Bartınspor Kulüp Başkanının protokol tribününden hışımla aşağıya inip hızlı adımlarla sahanın içine girerek temsilcimizde iki futbolcunun kırmızı kartla oyun dışı kalmasına sebep olan rakip futbolcunun üzerine yürümesi. İmam yellenirse cemaat mıçar misali bu davranışın, hakem kararlarına ve rakip futbolcuların tahriklere yönelik hareketlerine zaten öfkeli olan ve kırmızı kartlardan sonra iyice gerilen taraftarlar üzerinde bir anlamda işaret fişeği olacağını, kıvılcım etkisi yapacağını tahmin etmek zor olmasa gerekir. Nitekim maçtan sonra dağılmak yerine stadyumun çıkışında rakip futbolcuları (özellikle başkanın üzerine yürüdüğü futbolcuyu) protesto etmek için bekledikleri her hallerinden belli olan taraftarlarla emniyet mensupları arasındaki itiş-kakış arbedeye dönüştü. Saha dışında stadyum önünde yaşanan taşkınlıkta bir emniyet mensubunun bir taraftarı gözaltına almaya çalışırken yere düştüğü sırada tekmeleyerek orantısız güç kullanması ve bunu kamerayla kayda alan gazetecilerden birine sert bir şekilde müdahale edilmesi yanlışlar zincirine kocaman birer halka ekledi. EKSİKLİKLER Stadyuma ve sahanın içine girişte kontroller yetersiz. Çıkışlar da aynı şekilde kontrolsüz. Küfürlü tezahüratı önlemeye yönelik hiçbir şey yapılmıyor. Yapılanlar olmuşsa da etkisiz kalmış. Tribünlerden sahaya yabancı madde atılmasını engelleyecek, kalkan görevi görecek bir önlem yok. Bakım onarım yetersiz. TAVSİYELER Stadyuma girişte kontroller daha sıkı olmalı, taraftarlar başta bozuk para ve çakmak olmak üzere metalik-madensel eşya, yanıcı-yaralayıcı madde getirmemeleri konusunda uyarılmalı, buna rağmen getirenler varsa el koyulmalı, plastik su şişelerinin kapakları da mutlaka alınmalı. Sadece girişler değil çıkışlar da oldukça dikkatli ve kontrollü olmalı. Yabancı madde atılmasını önlemek için tribünlerin önüne ağ gerilmeli. Gazetecilerin kendilerini tanıtıcı önlük giymeleri ve bu önlükler her ne kadar sahanın içi için gerekli olsa da dışında da her türlü olasılık göz önüne alınarak taraftarlar tamamen dağılıncaya kadar çıkarılmamalı. Kimlikleri de boyunlara takılı görünür olmalı. Gazetecilerin o zaman polis müdahalesine maruz kalma ihtimali düşük olur. Gazeteciler, “ben gazeteciyim, her zaman her yerde her şeyi rahatlıkla çekerim, kimse bana engel olamaz, benim dokunulmazlığım var” düşüncesinde-rahatlığında olmamalı, kontrollü hareket etmeli, işini yaparken sağını-solunu, önünü-arkasını kollamalı. Maç öncesi, esnası ve sonrası sahanın içine görevliler hariç kulüp başkanı da dahil hiç kimsenin girmemesi sağlanmalı. Stadyumun güvenlik kameraları çalışır vaziyette olmalı. Küfrü dillerine pelesenk yapan küfürbaz taraftarlar için amigolar da dahil (hatta onlar başrollerde) spor sahalarına giriş yasağı kararı alınmalı. Spor müsabakalarında görev yapacak emniyet mensupları özel bir eğitime tabi tutulmalı. Özellikle öfke kontrolü ve orantılı güç kullanımı konusunda eğitimli ve uzman olan polislere bu görev verilmeli. Polis sayısı da artırılmalı. Sadece emniyet görevlileri değil saha görevlileri, kulüp yöneticileri ve taraftarları yönlendiren amigolar da seminerlere alınarak eğitimden geçirilmeli, bilgiler tazelenmeli, güncellenmeli, kurallar öğretilmeli. Tabii ki gazeteciler de bu eğitimlerden paylarına düşeni almalı. Gazeteci (özellikle) olayları izlerken ne yapmalı, nasıl davranmalı, nasıl tedbir almalı konusu üzerinde önemle durulmalı. Bu maçlara “aman ne olacak, alt tarafı bir amatör maç” gözüyle bakılmamalı, özellikle güvenlik ve sağlık tedbirleri üst düzeyde olmalı BİR MUSİBETLE GELEN…Bunları; Bartınspor’u 2. ve 3. profesyonel futbol liglerinde olduğu dönemlerde uzun yıllar takip etmiş, saha içinde rakip kalenin arkasına gol fotoğrafları için konuşlanıp, stadyumdaki basın odasından Milliyet ve Fanatik gazetelerine defalarca kadro, maç sonucu ve maçtan notlar yazdırmış ve dik âlâsı da dahil olmak üzere pek çok olay görmüş bir gazeteci olarak söylüyorum.
Bir musibet bin nasihatten evladır misali son olaydan da mutlaka ders çıkarılacak ve çeşitli önlemler üzerinde durulacaktır.
Bu yazı umarız bu çalışmalara ışık tutar.
Olaylarda yaralanan gazeteci, emniyet görevlisi ve taraftara geçmiş olsun diyoruz.
Dileriz bundan böyle olaysız, küfürsüz ve şiddetsiz maçlar izleriz.
BU NE YAMAN ÇELİŞKİ
Spor sahalarında küfür serbest mi?
Tribünlerden hakemlere, rakip takım oyuncularına ve teknik heyetine, yeri geldiğinde kendi takımına ağza alınmayacak küfürler, hakaretler ediliyor, yasaksa eğer neden yasal işlem yapılmıyor?
Sahaya yabancı-yaralayıcı madde atmak serbest mi?
Neden bu tür eylemlere yasal işlem yok?
Futbolcular çimlere tükürdüklerine göre sahada tükürmek de serbest.
Tribünler fabrika bacası gibi tüttüğüne göre sigara içmek (aslında yasak olduğu halde) zaten serbest oğlu serbest.
Dışarıda birisi birisine küfür edince bakın bakalım ne oluyor?
Karakollar, mahkemeler, hapishaneler, mezarlıklar bu tür olaylarla dolu.
Sokaklara tükürmek ve sigara izmariti atmak da yasak.
Diyeceğim şu ki; stadyumlar kuralların-yasaların daha çok uygulandığı yerler olması gerekirken kuralların-yasaların daha az uygulandığı yerlerin başında geliyor.
Neden acaba?
EY RUH GELDİYSEN…
Bir veya iki futbolcu eksikle de maç kazanan takımlar var.
Ama bunun için ortaya ruh koymak gerekiyor.
Sporcuyu oynatan iki şeyden biridir ruh.
Diğeri paradır.
Prim verirseniz, maaşına zam yaparsanız, alacaklarını zamanında öderseniz istekli, heyecanlı, hırslı oynar, amansız mücadele eder.
Bartınspor’da son haftalarda isteksizlik göze çarpıyor.
Bunun sebebi muhtemelen parasal sorunlar.
Parasız veya az parayla da oynanabilen bir oyun aslında futbol.
Tabii bu dediğim, takımı yörenin kendi çocuğundan kurarsanız olur.
İşte ruhu ortaya koymaktan-yansıtmaktan kastımız budur.
Bartınspor’da altyapı da yok, para da yok.
Yani un yok, şeker yok, yağ yok ama biz helva bekliyoruz.
Eee nasıl olacak bu iş?
Olur, olur bak Polatlı faciasından sonra gittiğimiz Karabük deplasmanından 3 puanla döndük diyebilirsiniz.
Ama bu aldatıcı olur.
Maçı izledim, iki takımda vasat (kötüye yakın) bir futbol ortaya koydu.
Biz nadir bulduğumuz bir pozisyonu değerlendirdik, Karabük penaltı da dahil bulduklarını cömertçe harcadı.
Her zaman şansınız yaver gitmez.
Bu işler de zaten şansa bırakılmaz!
ELLER AYA, BİZ YAYA
Bartın’da faaliyet gösteren bazı fabrikalar otobüs alıp işçi servisi yapmış, işçilerini otobüsle getirip götürüyor.
Bildiğim Yazlar, Madeş ve Öztem bunu yapıyor.
Hatta Öztem’in iki otobüsü var.
Üniversitenin de çalışanları için otobüsü bulunuyor.
Bunları gelip geçerken görünce aklıma Bartınspor geliyor.
1935’te kurulan bir kulüp ama bir otobüsü bile yok.
En son burada Ankara Polatlı’yı gördük, koca otobüsle gelip gittiler
Bartınspor’un otobüsünün olmaması sahipsiz olduğunun (yeterince sahip çıkılmadığının) bir göstergesi olmakla birlikte kaynakların bu zamana kadar doğru kullanılamamasının da bir sonucu aslında.
Bartınspor’un Bartın Belediyespor olma zamanı gelmedi mi daha Sayın Cemal başkan?
İMRENDİREN YARDIMLAR
Spordan başladık, spordan devam ettik, hadi sporla bitirelim.
Fatih Belediyesi Gençlik ve Spor Hizmetleri Müdürlüğü tarafından 2022-2023 sezonunda Fatih ilçesinde yer alan ve Amatör Spor Kulüpleri Federasyonu’na üye olan 45 kulübe; 970 eşofman takımı, 413 futbol topu, 102 yelek, 100 karate elbisesi, 122 havuz malzemesi ve 200 boks-kick boks malzemesi hediye edildi. (Basından, 17 Kasım 2022)
Daha önce Konya Belediyesinin 2022 yılı için amatör spora 10 milyon liralık destek sağladığını yazarken, “Konya’ya mı bağlanalım” demiştim.
İstanbul Fatih Belediyesinin de maşallah Konya’dan aşağı kalır yanı yok.
Bartın’da amatör spora verilen destekler Bartın Belediyesi ve İl Özel İdaresi olarak 30 binden başlıyor, en fazla 100 bin liraya çıkıyor.
Bizimkilerin paranın değer kaybından haberleri yok herhalde.
30 bin lira 3 bin, 100 bin lira da 10 bin lira gibi oldu.
Hadi gel de bu şartlarda spor yap!